zondag 9 maart 2014

In dit deel zal ik andere sporen behandelen dan prenten. Hierbij moet dan gedacht worden aan uitwerpselen, braakballen, vraatsporen, wissels, gedragssporen en verblijfssporen (nesten, legers en holen). Als voorbeeld neem ik in dit geval een bever.

De bever heeft namelijk als nadeel dat zijn staart veel van zijn prenten uitwist bij het verplaatsen. Een mooie (volledige) prent van een poot zul je dus zelden tegenkomen.
Je zult het dus via andere aanwijzingen moeten vaststellen. Wat wel herkenbaar is, zijn de 'speelplaatsen' van een bever, zijn burchten en zijn legers. Een bever verblijft niet alleen in zijn burcht, maar ook regelmatig in een leger. Dit is niets anders dan een verscholen kuil, meestal gevuld met plantenresten zoals riet of gras, liefst uit de wind.

Typische landing- en vertrekplaats
Links ziet een u een typische "landing - en vertrekplaats", het riet is geweken en is inmiddels voorzien van een modderige glijbaan. De glijbaan gaat precies tussen het opstaande riet door.

Het is duidelijk te zien dat dit een 'hotspot' is om bevers waar te nemen. Het riet is flink platgewalst. Bevers zijn vooral in de ochtend en tegen de schemer waar te nemen. Natuurlijk is een foto- of cameraval ook een optie om de bevers te spotten. 


Een bever moet constant kragen aan bomen en takken om zijn snijtanden optimaal te houden. Door te knagen blijven deze zo scherp als beitels. Dat knagen doet de bever het liefst in wilgen, berken- en populiersoorten. Dit zijn overwegend zachte houtsoorten.

Omgeknaagd en aangevreten

Hier zijn de vraatsporen goed te zien. De boom is omgeknaagd en aangevreten. Meestal gaat dit gepaard met houtsnippers rondom de knaagplek. Toch eet de bever niet alleen schors. Het dieet van de bever is zeer divers, in de winter is het overwegend schors, boomwortelen en twijgjes, in de lente en zomer schakelt de bever over naar kruiden, wortels, bloemen, jonge scheuten van diverse waterplanten en grassen. Zo'n speelplaats verandert in korte tijd in een plek met korte scherpe stammetjes zoals op de volgende foto te zien is. Dit duidt er op dat de bever deze plek waardeert om te foerageren en bouwmateriaal te verzamelen voor zijn te bouwen dam of burcht. Vreemd is wel om te zien dat niet alles is meegenomen, zou de bever selectief zijn in 'geschikt hout' ?




De stammetjes met de bekende schuine punt.
In veel gevallen is een bever niet gebonden aan één stuk water. De bever zal altijd zijn territorium willen uitbreiden en zal hierdoor zelfs korte afstanden over land lopen naar het volgende water. Getuigen hiervan zijn de vele wissels die we zijn tegengekomen in de Bieschbos. De wissels liepen zelfs gedeeltelijk over de voetpaden door het gebied. Een aantal van deze wissels zijn we afgelopen. Hier een foto van een wissel die een aanzienlijk stuk door het riet gemaakt is.



Het volgen van een wissel


Hier lopen we een wissel af (mijn zoon met een spottingscope op zijn schouder) om te volgen waar deze naartoe leidde. De lengte van zo'n wissel is in dit geval een 21 meter vanaf de 'speelplaats' tot aan het pad. Na een stuk pad dook er weer een wissel op naar het volgende water van ongeveer 10 meter. Het platgewalst- en geweken riet, tussen de bomen door, met uiteindelijk de modderige glijbaan het water in. Door het gras en riet waren er geen duidelijke prenten, maar door de overige sporen hebben we wel kunnen vaststellen wat voor diersoort het was.

Een burcht of een dam hebben we niet gevonden helaas. Anders was het avontuur mooi afgesloten.

Dus... naar buiten.. bevers zoeken.






Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!